بازی های رایانه ای در پی تبلیغ وتوجیه جنگ

یکی از منتقدان مجله گیم‌سنترال با بیان دیدگاه‌های خود درباره بازی‌های جنگی و تیراندازی امسال، ایجاد سربازهای مجازی در بازی‌ها را مورد انتقاد قرار داد.

[تصویر: 13900825112522_PhotoA.jpg]

روزنامه مترو به نقل از یک منتقد بازی‌های ویدئویی می‌نویسد: طبق اظهارات این منتقد، اعتراض او نه بر سر طرح بازی‌ها، بلکه بر سر اصول اخلاقی یا در حقیقت بر سر عدم رعایت اصول اخلاقی است.

وی می‌افزاید: زمانی را به خاطر می‌آورم که "کال‌ آو دیوتی" را در منزل یکی از دوستانم بازی کردم که به نظرم اصلاً هیجان‌انگیز نبود و بازی‌های تخیلی نظیر هالو (Halo) را ترجیح می‌دادم. آنچه اصلاً درباره کال‌ آو دیوتی دوست نداشتم عدم وجود تخیل در آن بود. تصور می‌کنم بازی‌های ویدئویی باید سرشار از تخیلات خالص باشند. اما کم‌کم مسائل دیگری درباره بازی‌ها باعث نگرانی من شدند.

وی اظهار می‌دارد:‌ پس از کسب موفقیت‌هایی از سوی تیراندازان نظامی هم‌عصر، تولید بازی‌های ویدئویی جنگ محور رو به افزایش گذاشت: بازی‌هایی درباره تیراندازان ماهر و امثال آنها.

در آن هنگام بود که متوجه شدم آنچه تا این حد باعث ناراحتی‌ام می‌شود این است که این بازی‌ها موافق جنگ هستند. آنها با تجلیل از جنگ در این بازی‌ها، موافقت خود را ابراز می‌کنند و مردم را به شرکت در جنگ حقیقی تشویق می‌کنند.

وی می‌افزاید که نباید او را با یک صلح‌طلب تمام و کمال اشتباه گرفت، بلکه معتقد است جنگ در برخی موارد امری گریزناپذیر است. شیطان همیشه و در همه‌جا حضور دارد، حتی وقتی شرایط عادلانه باشد. در هر جنگی انسان‌های بیگناه همیشه رنج می‌کشند و می‌میرند.

شما می‌گویید این‌ها فقط بازی هستند. هالو هم درباره جنگ است. اما ویژگی‌های علمی-تخیلی این بازی آن را از دیگر بازی‌ها مستثنی می‌کند. اگرچه در دنیای واقعی شرایط جنگ به همراه کشتار جمعی کم‌نظیر بوده اما بی‌نظیر نبوده است. فیلم‌های بسیاری نیز درباره جنگ تولید شده‌اند. اما واقعاً چه تعداد از آنها موافق جنگ هستند؟ آنچه برای من روشن است این است که این بازی‌ها موافق جنگند. به خاطر داشته باشید، این جمله طناب حفظ تعادل کال‌ آو دیوتی:بلک‌ آپس (Call Of Duty: Black Ops)است: «در درون همه ما سربازی وجود دارد.» این واقعاً شرم‌آور است. این جمله مردم را ـ‌همچنین فراموش نکنیم که چه تعداد از طرفداران کال‌ آو دیوتی از اقلیت‌ها هستند به پیوستن به ارتش تشویق می‌کند. البته میدان جنگ می‌تواند محل رخداد شجاعت‌های بسیاری باشد اما معمولاً کار اصلی یک سرباز این است که دشمنان کشورش را از میان بردارد، آن هم با استفاده از صلاح‌های کشنده.

هر ساله میلیون‌ها نفر در جنگ‌ها کشته می‌شوند. در چنین شرایطی تولید هرگونه محصولی که به نظر برسد در پی آن است که جنگ را رویدادی هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده جلوه دهد، امری خلاف اخلاق است. او تصریح می‌کند: از نقدهایی که درباره این بازی‌ها خوانده‌ام برمی‌آید که سیاست‌های ناخوشایندی در پس پرده نهفته است؛ و می‌توانم با اطمینان بگویم که حتی آثاری از احساسات ضد جنگ در آن‌ها مشاهده نمی‌شود؛ و از آنجایی که این بازی‌ها دنیای واقعی هم‌عصر خود را ترسیم می‌کنند، باید همان قدر ضدجنگ باشند که "نجات سرباز رایان" (‌Saving Private Ryan)یا اّل‌کوایت‌آن‌دوسترن‌فرانت (All Quiet on the Western Front) ضد جنگ بوده‌اند. اما در حال حاضر چنین نیست. وجود این بازی‌ها اهانت به نوع بشر است.
وی می‌افزاید که هرگز این بازی‌ها را خریداری نکرده است و در آینده نیز هرگز این کار را نمی‌کند. حتی آنها را در خانه خود بازی نکرده است و به فرزندان خود نیز چنین اجازه‌ای نخواهد داد.